Przełom wieków, przełom nurtów

Estetyka bazująca na zręcznym zestawieniu staroświeckich, klasycznych i mało nowoczesnych elementów wyposażenia kuchennego połączona z pionierskimi rozwiązaniami, jakie stanowią prawdziwe trendy w dekoratorstwie obiektów mieszkalnych nie jest czymś świeżym. Mimo, że taki sposób na zdobnictwo dominuje na chwilę obecną, jego początki sięgają znacznie wcześniej. Po raz pierwszy wnętrza w formie fusion pojawiły się na przełomie dziewiętnastego oraz dwudziestego stulecia, stanowiąc swego rodzaju wyraz buntu wobec minimalizmu, jaki równocześnie zaczął pojawiać się w zakresie wystroju pomieszczeń codziennego użytku. Wydawać się wówczas mogło, że tego typu sprzeciw to wyłącznie chwilowe zjawisko, które tak szybko wygaśnie, jak szybko się pojawiło. Czas pokazał natomiast, że kompilacja nowe plus stare sprawdza się w praktyce na tyle dobrze, że warto uczynić z tego dodatkowy, odrębny styl. I tak też powstał fusion będący teraz jednym z chętnie stosowanych modeli dekoracyjnych. Bardzo często nurt tego typu doskonale wpisuje się, gdy w grę wchodzi kwestia urządzenia kuchni.

Na przekór surowości wystroju

Poprzez styl fusion możliwe stało się przełamanie modnego na przełomie dwóch poprzednich wieków sterylnego, schludnego, lecz aż za bardzo prostego nurtu dekoracyjnego, jaki opierał się na elegancji, ale też i braku przytulności, rodzinnej atmosfery oraz sielskości. Nawet kuchnie, które zazwyczaj stanowią serce każdego gospodarstwa domowego, były chłodne i mało klimatyczne. Zupełnie inaczej proponował styl fusion – mieszanka wielorakich form, struktur oraz przejaw indywidualizmu ale w oryginalnym, niepospolitym wydaniu. Cechą charakterystyczną opisywanego modelu design'u jest chociażby zasada kontrastu. Interesująco łącza się ze sobą zarówno tonacje kolorystyczne, jak i materiały oraz surowce. W przypadku tego stylu aranżacyjnego rezultat jest nierzadko wręcz zaskakujący. Nie powinien dziwić fakt wykorzystywania wręcz pałacowych tkanin, futurystycznych wizualnie mebli, krzeseł robionych z tandetnego plastiku, ale za to stylizowanych na wzór wprowadzony przez Ludwika XV. Ważnym dodatkiem jest również szkło mieszane niebanalnie z drewnem.

Jeden, ale stylowy

Nurt fusion przeciwstawia się całkowitej „ubogości" wizualizacji pomieszczeń kuchennych, niemniej jednak nie odrzuca minimalizmu. Bazuje na prostocie, budując swój styl w oparciu o tradycyjne formy uzupełnione awangardowymi elementami. Nie chodzi w tym przypadku o tak dużą rozpiętość estetyczną, jaka obecna jest chociażby w dekoracjach na wzór Bollywood. Nie ma misz-maszu artystycznego, większość asortymentu kuchennego jest standardowa, z kolei osobliwa jest jedna, dwie – góra trzy rzeczy. Może to być obudowa sprzętu, mebel czy dodatek. Można wybrać na przykład zupełnie zwyczajne, nierzucające się szczególnie w oczy elementy, które zostaną upiększone strojnym żyrandolem, królewskimi zasłonami czy nietypowymi dekoracjami na ścianach. Wzory nawiązują przeważnie do minionych epok. Najczęściej wybierający ten styl dekoracji inspirują się cechami baroku i rokoko. Nierzadko dostrzec można także powrót do op-artu. Co do tonacji, to często spotykane są kompozycje oparte na zasadzie kontrastu. Tło zazwyczaj jest neutralne, ale złamane mocnym, wyrazistym pigmentem mebla czy obudowy urządzenia.